Jaren geleden gevonden in een kringloopwinkel. Ik dacht Het Goed in Best. We waren op kringlooptocht. Een dagje met de auto van winkel naar winkel op zoek naar schatten. In Best (denk ik) staan twee van deze paarden. Ik wil er minstens een hebben. Niet omdat het paarden zijn. Ik hou niet van paardenbeelden. Ik denk omdat het een schattig paard is. En de afmeting, lekker 60 centimeter hoog. De winkel vraagt veertig euro. Ik ben achteraf niet zeker meer van die prijs. Misschien was het minder, maar in ieder geval te hoog naar mijn zin om ze alle twee te kopen. Al die tijd heeft het paard in onze woonkamer gestaan. Soms met een plant op het zadel. Meestal zomaar naast een makkelijke stoel met een hoedje op.
Ik wil plaats maken voor het boegbeeld dat ik aan het opknappen ben en het paard is de klos. Een mailtje met wat foto’s naar veilinghuis Korst van der Hoeff en een ritje naar Den Bosch, klaar. Het veilinghuis zette het te koop à tout prix, met andere woorden, tegen elk bod (in de praktijk betekent dat minimaal vijf euro). Wat voor minimumprijs moet je anders zetten op zo’n raar ding. Ik zou het ook niet weten en ik vind veilen zonder ondergrens wel zo spannend.
Bij de omschrijving in de catalogus stond ook dat het paard gerestaureerd was. Ik denk omdat er een zichtbare naad rond de nek loopt. Volgens mij worden zulke beelden in meerdere stukken gegoten en later aan elkaar gezet, waarna ze worden geglazuurd en gebakken. Zo ook deze kop (ja, paarden hebben gewoon een kop). Echt belangrijk vind ik dit niet. Een beeld als dit wordt gekocht door iemand iets geinigs wil hebben, die let niet op gerestaureerd of niet.
Ik had er nooit aan gedacht, maar Korst van der Hoeff wist dat het een tuinzetel is. Raar dat we daar zelf nooit op gekomen zijn. Zitten op een kruk van breekbaar aardewerk voelt ook gewoon niet goed. Wij hebben er alleen regelmatig naar gekeken en tevreden vastgesteld dat het een leuk ding was. Ik denk achteraf dat het paard ons daar stiekem wel dankbaar voor was. Het liep niet storm met bieders, uiteindelijk was twintig euro het hoogste bod. Daar gaan een paar euro veilingkosten vanaf, maar alles geteld hebben we zo jarenlang voor een schijntje een leuk beeld in de kamer gehad.
